Kunnen we een kabelbaan naar de maan maken?

Het klinkt als een cool idee: een kabelbaan van de aarde naar de maan. En ook als een handige manier om spullen en astronauten mee te vervoeren. Dat is vast goedkoper en makkelijker dan heen en weer vliegen met raketten.

Om de aarde gewikkeld

Helaas is zo’n kabel geen kwestie van even een touwtje spannen. Stel je voor dat je het ene uiteinde vastmaakt aan de aarde en het andere aan de maan. De aarde draait in 24 uur om zijn as, terwijl de maan er een maand over doet om rond de aarde te bewegen. Zo’n kabel zou zich al snel om de aarde wikkelen!

Bovendien heb je een superlange kabel nodig. Op een gegeven moment breekt zo'n kabel dan door zijn eigen gewicht. Een touw van nylon kan om die reden maar een paar kilometer lang zijn. De beste staalkabels geven er bij een kilometer of dertig de brui aan. Spinnenwebdraad haalt bijna 100 kilometer. En kevlar, het oersterke spul waar kogelwerende vesten van gemaakt zijn, zelfs 250 kilometer.

Maar: de afstand van de aarde tot de maan is 385.000 kilometer! Knappe jongen die een materiaal uitvindt waar zo’n lange kabel van te maken is.

Korter of langer

Trouwens, die afstand van 385.000 is maar een gemiddelde. De maan draait niet in een keurig rondje om de aarde, maar in een ovaal. Soms staat hij op ‘maar’ 363.000 kilometer van de aarde, soms op wel meer dan 400.000 kilometer. Daardoor zou je zo’n kabel naar de maan de hele tijd korter of langer moeten maken. En dat met meer dan honderd kilometer per seconde.

Kortom: cool idee, zo’n kabel? Ja. Haalbaar idee? Nee.

Stukjes maan op aarde

Makkelijk via een kabel naar de maan reizen zit er dus niet in. Maar er zijn ook stukjes maan op aarde te vinden. Hoe die hier terecht zijn gekomen, legt planeetwetenschapper Sebastiaan de Vet van de TU Delft uit in dit filmpje.

Dit antwoord is een bewerkte versie van een tekst uit het boek ‘Waarom willen we alles weten?’.