Waarom kun je niet op licht zitten?

Een lichtstraal is in acht minuten bij de zon en in minder dan een halfuur bij Mars. Als we zouden kunnen meeliften met een lichtstraal, konden we in dag ons zonnestelsel verkennen. Waarom kan dat niet?

Geen stoel van licht

Een lichtstraal bestaat uit een heleboel lichtdeeltjes, fotonen genaamd. Dat zijn bijzondere deeltjes. Ze wegen namelijk helemaal niets. Bijna alle andere deeltjes hebben wel massa.

Om ergens op te kunnen zitten, heb je een stevig, vast oppervlak nodig dat jouw gewicht kan dragen. Lichtdeeltjes kun je niet op elkaar stapelen om een stevig, vast oppervlak te maken. Je kunt geen stoel bouwen van lichtdeeltjes. Daardoor zakken we met ons zware lijf door een lichtstraal heen.

Bijna helemaal leeg

Maar dat is niet het hele verhaal. Ook in de ruimte, waar je niets weegt – en dus gewichtsloos bent – kun je niet op een lichtstraal zitten. Waarom niet?

Daarvoor moeten we begrijpen waarom je niet door je stoel zakt. Stoelen en mensen zijn gemaakt van kleine deeltjes genaamd atomen. Zo'n atoom bestaat weer uit een atoomkern waar elektronen omheen draaien. Elektronen zijn piepkleine deeltjes die er ook voor zorgen dat er stroom door een elektriciteitsdraad gaat.

Het belangrijkste om te weten is dat atomen bijna helemaal leeg zijn! De atoomkern is heel klein en de elektronen draaien er op grote afstand omheen. Als de atoomkern zo groot zou zijn als een vlieg, dan is de afstand tot de elektronen zo groot als een voetbalveld. Daartussen zit niets. Atomen zijn voor 98 procent leeg!

Maar als wij vooral uit lege ruimte bestaan en stoelen ook, waarom zakken wij dan niet door stoelen heen?

Waarom je door een lichtstraal zakt

Dat je op een stoel kunt zitten, komt door de elektronen in de atomen. Elektronen zijn negatief geladen en zulke deeltjes stoten elkaar af. Dat lijkt op de manier waarop magneten elkaar afstoten als je ze met de noordpolen of juist de zuidpolen tegen elkaar probeert te duwen.

De elektronen in je stoel stoten dus ook de elektronen in je broek, rok of billen af. Daardoor zak je niet door je stoel en kun je erop zitten. Eigenlijk zweef je zelfs een klein beetje bóven je stoel, doordat de elektronen elkaar wegduwen.

Maar fotonen hebben geen elektrische lading. Daardoor stoten ze de elektronen in onze broek, rok of billen niet af. Daarom zak je wel door een lichtstraal heen als je erop probeert te zitten.