Waarom houden mensen van griezelfilms?

Niemand houdt van nachtmerries. Of van keihard schrikken. Of van een enge man met een mes in de tuin. Waarom zijn horrorfilms vol monsters en moordenaars dan zo populair?

Doen alsof

Waarschijnlijk ben je het al vergeten. Maar reken maar dat ook jij het vroeger superspannend én superleuk vond als je gillend moest wegrennen omdat je vader deed alsof hij een hongerig monster was dat jou wilde grijpen.

Je wist natuurlijk maar al te goed dat papa (of mama) je niet écht zou opeten. Maar door te doen alsof, kon je eventjes heel sterke gevoelens ervaren. En daarna samen lachen.

Volgens de beroemde pionier van de griezelfilm, de Engelse regisseur Alfred Hitchcock, werkt het bij horrorfilms precies zo. Die laten ons op een veilige manier toch negentig minuten lang een heftig en primitief gevoel beleven, dat je in het echte leven bijna nooit hebt: de angst om dood te gaan. En daarna gaan de lichten weer aan en kunnen we opgelucht adem halen: pfoei!

Versterkte band

Maar het gaat niet alleen om de angst zelf, zegt filmfilosoof Jeroen Lemmens van de Universiteit van Amsterdam. ‘Horrorfilms kijken we meestal niet alleen, maar met anderen. Dat is geen toeval. Als je samen dingen beleeft, versterkt dat je band. Dat laat onderzoek ook zien. Door onze emotionele reacties vinden we niet alleen de film leuker, maar ook elkaar!’

Daarom zijn horrorfilms zo geschikt voor een datend stelletje. Die kunnen dan lekker naar elkaar toe kruipen. En dat is altijd fijn.